Obserwatorium Karkonoskie: Kultura jako gałąź gospodarki.

Obserwatorium Karkonoskie - odsłona pięćdziesiąta trzecia. 27 listopada 2014 r. W spotkaniu udział wzięli prof. Waldemar Tyc, Wojciech Wojciechowski. Spotkanie wstępem poprzedził i poprowadził Andrzej Więckowski.

Obserwatorium poprzedzone zostało projekcją wykładu Pawła Potoroczyna, dyrektora Instytutu Adama Mickiewicza.

Pierwszy z zaproszonych gości, prof. Waldemar Tyc, kierownik Katedry Mikroekonomii na Uniwersytecie Ekonomicznym we Wrocławiu, w swojej wypowiedzi skupił się na krytyce koncepcji Potoroczyna. Tyc przekonywał zebranych, że planowanie działań w obszarze kultury powinno zacząć się od wytworzenia zapotrzebowania na nie, a więc od „wyszukania albo stworzenia beneficjentów”. „Po co literatura, skoro nie ma czytających ze zrozumieniem” - argumentował profesor. W dalszej części Tyc starał się nakreślić „obiektywne możliwości finansowania kultury”, postawił je w opozycji do figury określanej przez siebie żartobliwie mianem „krowy Potoroczyna”, dotyczącej rozumowania z punktu widzenia ekonomisty nie do przyjęcia, rozumowania opartego na „zaklinaniu rzeczywistości” i „darmowej konsumpcji”.

Drugi z zaproszonych gości, Wojciech Wojciechowski, publicysta, rozpoczął swoją wypowiedź od charakterystyki „elity kulturalnej”. Za Baumanem określił ją mianem „wszystkożerców”, a więc odbiorców konsumujących najróżniejsze formy sztuki, „od popularnej do wyrafinowanej”. W dalszej części wystąpienia Wojciechowski skupił się na porównaniu dwóch głosów w dyskusji na temat finansowania kultury, głosów Leszka Balcerowicza i Jerzego Hausnera. Zdaniem Balcerowicza artyści oraz „ludzie kultury” prezentują postawę roszczeniową wobec państwa i są to jednostki o „mentalności radzieckiego działacza”. Jerzy Hausner twierdził, że „(...) większość publicznych instytucji kultury jest zdecydowana na utratę rzeczywistej wolności, byle tylko zapewnić sobie bezpieczeństwo. Nie chroni substancji, chroni materię, instytucję, etaty” oraz „kultura rozumiana jako postawa wobec rzeczywistości – z towarzyszącymi jej pytaniami o sens i etyczny wymiar działania oraz modelami pracy, które uwzględniają wymiar interesu wspólnoty – to ścieżka wyjścia ze społeczno - gospodarczego kryzysu ostatnich lat.”

W trakcie dyskusji moderowanej przez Andrzeja Więckowskiego poruszano temat wynagrodzeń, wartości niemetrykowalnych oraz niechęci pomiędzy resortami (np. ludzie kultury - ekonomiści).